บทที่ 1 การเรียนรู้พินอิน

第一课 (Dì yī kè)
快乐学拼音 (Kuàilè xué pīn yīn)

เนื่องจากอักษรจีนมีที่มาจากรูปภาพ จึงไม่สามารถที่จะสะกดได้ ผู้ที่เริ่มเรียนภาษาจีนจึงจำเป็นจะต้องเรียนตัวสะกดอักษรจีน หรือที่เราเรียกกันว่า “พินยิน”

1.พินยินมีพยัญชนะทั้งหมด 21 ตัว และมีพยัญชนะพิเศษ 2 ตัว

ตาราง พยัญชนะ

b	p	m	f
d	t	n	l
g	k	h
j	q	x
z	c	s
zh	ch	sh	r

** พยัญชนะพิเศษ y w

2.พินยินมีสระเดี่ยวทั้งหมด 6 เสียง และสระประสมทั้งหมด 30 เสียง

ตารางสระ

สระเดี่ยว	สระประสม
a	ɑo	ɑi	an	ang
o	ou	ong
e	ei	er	en	eng
i	ia	ie	iao	iou (iu)	ian
	in	iang	ing	iong
u	ua	uo	uai	uei(ui)	uan
	un(uen)	uang	ueng
ü	üe	üan	ün

3. วรรณยุกต์ในภาษาจีนมีทั้งหมด 5 เสียง (รวมเสียงเบา) แต่มีสัญลักษณ์กำกับเสียงเพียง 4 เสียง ส่วนอีกหนึ่งเสียงที่เหลือเป็นเสียงเบาไม่มีสัญลักษณ์กำกับเสียง

ตารางวรรณยุกต์

阴平	阴平	上声	去声	轻声
yīn píng	yáng píng	shàng shēng	qù shēng	qīng shēng
เสียง 1	เสียง 2	เสียง 3	เสียง 4	เสียงเบา
ˉ	ˊ	ˇ	ˋ
mā	má	mǎ	mà	mɑ

พินยินนั้นจะมีองค์ประกอบอยู่ทั้งหมด สามส่วน ดังตัวอย่างด้านล่าง

4. วิธีการสะกด ตัวอย่างเช่น

พยัญชนะ b ออกเสียงว่า ปอ
สระ a ออกเสียงว่า อา
พยัญชนะและสระประสมกัน + กับวรรณยุกต์เสียงที่หนึ่ง - ได้ผลลัพธ์คือ
b(ปอ)+a(อา) ﹦bā (ปา)

การวางวรรณยุกต์
ต้องวางโดยเรียงตามลำดับสระ
เช่น bā, biān
ตามตัวอย่างที่สองนั้น เสียง ɑ มาก่อน เสียง i ดังนั้นวรรณยุกต์จึงวางที่ ɑ ค่ะ

ข้อสังเกต

หากเป็น iū, uī วาง ไว้ตัวที่สองเสมอตามตัวอย่าง

j q x ไม่สามารถผสมกับสระ u ได้ และเมื่อผสมกับสระ ü สามารถตัดจุดออกได้เลย เช่น jú qù xú